این ماهی که معمولاً به عنوان سی باس (در شبه جزیره و ایتالیا جزیره ای) یا سی باس (عمدتاً در شمال ایتالیا) شناخته می شود، یک ماهی استخوانی دریایی و آب شور از خانواده Moronidae است.
نام “برانزینو” می تواند از ونیزی فروجینا کاگینا (چلا) یا از آبشش ها (ماهی با آبشش های قابل مشاهده) گرفته شده باشد، در حالی که نام “سی باس” از “spiga” گرفته شده است که اشاره به نوک پرتوهای باله های پشتی دارد.
ماهی باس
ماهی باس و ماهی انگز در شمال شرقی اقیانوس اطلس معتدل و نیمه گرمسیری از نروژ تا سنگال، در دریای مدیترانه، جایی که رایج است، و در دریای سیاه گسترده است. در دریای سفید، دریای بارنتز، دریای بالتیک وجود ندارد. و دریای خزر. در قسمت شمالی رشته کوه در زمستان به آبهای عمیق تر مهاجرت می کند. این گونه کاملاً ساحلی است (گاهی می توان آن را تا عمق صد متری نیز یافت) که در انواع محیط های نزدیک ساحل، چه با کف سخت و چه با شن و ماسه، پراکنده می شود. به طور مرتب به خصوص در تابستان به آب های شور تالاب ها و دهانه ها نفوذ می کند. اغلب می تواند به آب های کاملاً شیرین برسد.
نوجوانان عمدتاً در آبهای شور مستقر هستند. باس دریایی بدنه نسبتاً مخروطی دارد که در طرفین به خوبی فشرده شده است. سر کشیده است (۵ تا ۶ برابر قطر چشم) و مشخصه داشتن پیشانی صاف است. دهان بزرگ است، زمانی که باز می شود می تواند کمی مانند لوله کشیده شود و به چشم که بسیار کوچک است می رسد. فک پایین کمی بر روی فک بالا بیرون زده است. باله های پشتی دو تا هستند که با یک فاصله از هم جدا شده اند. پشتی اول توسط 8-10 اشعه خاردار، دومی توسط 12-13 اشعه نرم تشکیل شده است. باله مقعدی کمی کوتاهتر از پشتی دوم است، دارای 3 پرتو خاردار و 10-12 پرتو نرم است. باله دمی بیلوبا است اما برش عمیقی ندارد.
تکه های کاملاً کوچک اما آشکار؛ آنها روی سر نیز حضور دارند. خط جانبی آشکار پیش پرکولوم در لبه فرورفته است و در قسمت پایین دندانه های بزرگتری دارد، روی اپرکولوم دو خار بزرگ رو به جلو وجود دارد. رنگ در طرفین نقرهای با شکم سفید و پشت خاکستری نقرهای است که گاهی اوقات بازتابهای طلایی، سبز یا آبی دارد. یک لکه سیاه که همیشه به خصوص در نمونه های بزرگ مشهود نیست، در قسمت بالایی لبه اپرکولوم وجود دارد. نوجوانان به طول 10-15 سانتی متر دارای پهلوهای خالدار تیره هستند، شخصیتی که هرگز در بزرگسالان وجود ندارد (برخلاف ماهی باس دریایی خالدار مشابه).
ماهی باس و ماهی قزل آلا یکی از با ارزش ترین گونه های ماهی است که قیمت های بسیار بالایی در بازار دارد. این یکی از طعمه های مورد توجه ماهیگیران ورزشی است که با تکنیک های مختلف به آن حمله می کنند، چه با طعمه های طبیعی (ساردین، میگو، کرم، حشره و غیره) و چه با طعمه های مصنوعی (راپالا، قاشقی، طعمه های سیلیکونی و غیره). طعمه های طبیعی عمدتاً برای ماهیگیری بولونی و موج سواری استفاده می شود در حالی که طعمه های مصنوعی هنگام ماهیگیری با تکنیک های اسپینینگ و ترولینگ استفاده می شود. همچنین اغلب توسط ماهیگیران زیر آب صید می شود که با رفتار کنجکاو حیوان تسهیل می شود. ماهیگیری تجاری عمدتاً از تورهای آبششی استفاده میکند، بلکه از ماهیهای گالوانیزه و کیف پولکی و نیز طنابهای بلند استفاده میکند.